فرهنگی سیاسی اجتماعی

      سیر تحولات روابط ایران و آمریکا پس از پیروزی انقلاب­اسلامی و بررسی دکترین­های سیاست­خارجی رؤسای جمهور آمریکا علیه جمهوری­اسلامی­ایران حاکی از رویارویی و تقابل بین دو کشور در هر دو سطح تعارضات ماهوی و اختلافات در اصول رفتاری دارد. دامنه این تعارضات با روی کار آمدن رؤسای دموکرات از کاهش نسبی برخوردار می­گشت. به عنوان مثال با روی کار آمدن باراک اوباما و انعقاد برجام، به نظر می­رسید، فصل نوینی در روابط دو کشور گشوده گردد.به همین دلیل، پس از اجرای تعهدات دو طرف بر اساس برجام، تحریم­های بین­المللی علیه برنامه هسته­ای ایران در تاریخ 26 دیماه 1394 در پی گزارش آژانس بین­المللی انرژی اتمی مبنی بر پایبندی ایران به تعهداتش لغو، برخی تعلیق و برخی اجرایش موقتاً متوقف شد. از این دوران که با پایان یافتن تحریم­های ضد ایرانی آغاز شده است،عموماً با عنوان پسابرجام یا پساتحریم یاد می­شود.هرچند که در عمل چنین امری رخ نداد و با کارشکنی آمریکا و اروپایی­ها عملاً این ایران بود که به تعهدات خود کامل عمل نموده بود و بسیاری از تحریم­های هسته­ای به بهانه­های دیگر از جمله:مسائل حقوق بشر، حمایت از تروریسم، توانایی موشکی دوباره وضع گردید.با روی کار آمدن دونالد جی.ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات­متحده در سال 2016،وی تا حد زیادی رویکردهای نومحافظه­کاران را طراحی و اجرا نمود.وی با فاجعه قلمداد کردن برنامه جامع اقدام مشترک[1] یا برجام، ایالات متحده را بزرگترین بازنده­ی این قرارداد تلقی کرد و این مسئله را فرصتی برای جمهوری­اسلامی ایران در نظر گرفت تا با سهولت بیشتری به اقدامات ماجراجویانه خود در منطقه و حمایت از شبه نظامیانی همچون حزب­الله لبنان،حشد­الشعبی عراق،انصارالله یمن و دیگ فرهنگی سیاسی اجتماعی...

دیاثت سیاسی یعنی اینکه خرید واکسن و عضویت در اجلاس شانگهای را به عضویت FATF گره بزنی ولی یک دولت در طول یک ماه از تشکیلش با دیپلماسی قوی هر دو رو محقق کنه و از اون بدتر تفاله های اون دولت پیر و خسته هستند که در هفته منتهی به اجلاس شانگهای با تیترهای ناامید کننده باز همان دروغ رو در جامعه تزریق کند به این امید که ایران نتواند عضو این اجلاس شود

فرهنگی سیاسی اجتماعی...